11 mei 2023
Medewerkers aan het woord Adrie en Leen
Op de kleuterschool wisten ze het al zeker: timmerman worden. “Vader gaf ons een zak met spijkers, een stuk hout en wij waren tevreden.” Tweeling Adrie en Leen Reijngoudt (55) uit Sint Philipsland wisten van jongs af aan wat ze wilden. Hun droom als kind kwam uit. Timmerman zijn ze en blijven ze.
Met plezier gaan ze samen dag in dag uit aan het werk. Veraf, als het moet tot in Den Haag of Oosterhout, dichtbij als het kan, zoals nu in Sint-Annaland waar ze meewerken aan een project met appartementen en woningen aan de haven. Als allround timmerman kunnen ze en doen ze alles. “Van de bekisting tot de nok.”
Zo zeker als ze nu zijn van hun baan zo lastig was het toen ze begonnen. “Begin jaren tachtig was het crisis, er was gewoon geen werk. Daarom zijn we na school vervroegd in militaire dienst gegaan, dat was toen nog.” Thuis blijven zonder iets omhanden? Dat was er in huize Reijngoudt niet bij. Vervolgens konden ze toch hun droom waarmaken. Via SPB, de Stichting Samenwerkingsverband Praktijk Opleiding (nu is dat Bouwmensen), konden ze zich in het vak als timmerman bekwamen. Een stage bij bouwbedrijf Adriaan de Kok leverde beide broers een baan op. Vanaf ’88 werken ze voor wat inmiddels De Kok Bouwgroep is gaan heten. “Toen was het een Bergs bedrijf, later kwam Breda erbij.
Ze zijn nooit meer weggegaan en dat geldt ook voor veel collega’s weten ze. “We werden wel eens gevraagd om bij een ander te komen.” Maar bij een groot bedrijf werken? Niks ervan. “Als Bart (directeur Bart de Kok-red) langskomt, weet hij wie we zijn.” Dat vinden ze belangrijk. “En we zijn lekker buiten.” De dag voor ons gesprek plensde het goed, dat is even wat minder. Maar ze lachen erom. “Mensen liepen buiten dik ingepakt, wij binnen in korte mouw.” Kortom: ze zijn wel wat gewend.
Het aantal projecten waar ze aan meewerken is haast niet meer te tellen. Van de supermarkt in de wijk Noordgeest en het complex aan het Juvenaatplein in Bergen op Zoom tot een grote woonvoorziening in Rotterdam. De telefoon van Leen komt er aan te pas. “Ik heb een drone tegenwoordig, ik maak filmpjes en foto’s. Die stuur ik door naar kantoor.” Adrie knikt instemmend. Ze hebben mooi werk.
Toch is er veel veranderd. “Vroeger werkten we met alleen maar mensen van De Kok. Nu zijn we hier met drie collega’s. De overige worden ingehuurd. Deuren hangen doen we bijvoorbeeld niet meer zelf.” Het zijn de moderne
ontwikkelingen in de bouw. Aan de andere kant is de bouwvakker van nu veel beter af dan vroeger, daar zijn ze vast van overtuigd. “Toen we jong waren zagen we mensen met de VUT gaan, dat was toen nog, die waren helemaal versleten.”
De tijden zijn veranderd, wie naar deze twee fitte vijftigers kijkt twijfelt daar geen moment aan.
Ze houden genoeg energie over voor hun hobby’s. Ze zijn niet getrouwd en trekken er samen op uit. “We houden postduiven en we gaan graag vissen. Zoet en zout. Ook in Noorwegen, dat doen we al tien jaar.” Met z’n tweeën of
samen met collega’s Joop de Rijke en Kees Voorbraak. Dat land geldt als een mekka voor hengelsporters waar de vis zich rijkelijk laat vangen. “Het gaat ons niet om de vis hoor, maar om de sport.” Trots laat Leen op zijn telefoon wat prentjes zien, kanjers van vissen die elke rechtgeaarde visser graag aan de hengel wil hebben. Ontspanning is er ook bij de schietvereniging Prinses Juliana in Scherpenisse waar ze lid van zijn. “De vereniging heeft een professionele schietbaan op het bedrijventerrein in Sint-Maartensdijk.” Net zoals bij het timmeren heb je ook hier een vaste hand en een goed oog nodig. Ook dat weten ze zeker!
Bekijk de digitale versie van ons jaarmagazine:
De Kok Bouwgroep Jaarmagazine 2022-2023, deel 1»
De Kok Bouwgroep Jaarmagazine 2022-2023, deel 2»